Editor's page

EDITOR'S PAGE

There is a Solution for Everything, the Main Thing is to Find it!

გამოსავალი ყოველთვის არის, მთავარია, მივაგნოთ მას!

31.03.2021

ჩემთვის, როგორც რედაქტორისთვის, მეტად სასიამოვნოა ის ფაქტი, რომ ჟურნალს საკმაოდ ბევრი ადამიანი კითხულობს, და მათი რიცხვი ჩქარი ტემპით იზრდება. ამას ადასტურებს შემომსვლელთა მრიცხველი ჩვენს განახლებულ ვებგვერდზე, საიდანაც ჩანს, რომ უკვე ყველა კონტინენტზე ათასობით მკითხველი გვყავს.

სანამ ძირითად სათქმელს ვიტყოდე, მინდა მკითხველს ვაუწყო, რომ ჩვენი ჟურნალის სარედაქციო საბჭოს წევრი, ეკონომიკის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი სოლომონ პავლიაშვილი არჩეულია საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის ნამდვილ წევრად. ვულოცავთ ბატონ სოლომონს ამ დიდ სამეცნიერო წოდებას და კვლავაც წარმატებებს ვუსურვებთ პირად, სამეცნიერო და საზოგადოებრივ საქმიანობაში.

პრობლემა, რომელსაც დღეს მინდა შევეხო, არ არის ლოკალური ხასიათის, არც რეგიონული, და ან ერთი ქვეყნის მასშტაბის. ვინაიდან ჟურნალი საერთაშორისოა, მეც შევეცდები საერთაშორისო, პლანეტარულ, გლობალურ საკითხებზე გავამახვილო ყურადღება. რა თქმა უნდა, მე არ მაქვს პრეტენზია, რომ აღნიშნული საკითხები რედაქტორის გვერდზე ერთი კალმის მოსმით გადავწყვიტო, მაგრამ შევეცდები, კონტურები მაინც გამოვსახო და სტრატეგიული მიმართულებების თუნდაც ერთი შტრიხი გამოვყო, საკითხი მაინც დავსვა...

ზოგადად, პრობლემები ყოველთვის იყო და იქნება, მაგრამ ადამიანები იმიტომ სწავლობენ და შრომობენ, რომ ეს პრობლემები დაძლიონ, რათა მეტ-ნაკლებად ჰარმონიული გახდეს ცხოვრება. ხანდახან გვეჩვენება, რომ პრობლემა დაუძლეველია, უიმედობა გვძლევს ხოლმე და შუა გზაზე მივატოვებთ საქმეს. თუმცა, გამოსავალი ყოველთვის არის, მთავარია, მივაგნოთ მას!

და მაინც, რისი თქმა მინდა დღეს, რატომ ჩავთვალე მიმემართა მკითხველისათვის?

კაცობრიობა უხსოვარი დროიდან ვითარდება. თავიდან ეს პროცესი ნელა მიმდინარეობდა. როცა ადამიანმა მეტყველება დაიწყო, ტემპი ცოტათი აჩქარდა, მაგრამ ეს აჩქარებაც იმდენად ნელი იყო, რომ მაშინდელი თაობები ამას ვერც ამჩნევდნენ. შემდეგ შემოიღეს დამწერლობა, რამაც კიდევ უფრო დააჩქარა საზოგადოების განვითრება. მას მოჰყვა ბეჭდვა, ანუ შესაძლებელი გახდა ინფორმაციის ტირაჟირება და შესაბამისად, საზოგადოების განვითარება უფრო მეტი ტემპით დააჩქარა. მერე მოდის ტელეგრაფი, ტელეფონი, რადიო, ტელევიზია და კომპიუტერი. ამ უკანასკნელს მოჰყვა ინტერნეტი და განვითარება უფრო და უფრო დაჩქარებული ტემპით წინ მიდის, და სანამდე მიიყვანს საზოგადოებას, ესეც არავინ იცის. . .

2020 წელი პლანეტის მაცხოვრებელთათვის გახდა დამაფიქრებელი იმ თვალსაზრისით, რომ თურმე, ერთ მშვენიერ დღეს, „COVID-19“-მა ყველას შეიძლება მიაკითხოს და იმ ქვეყნადაც კი გაისტუმროს. ამან მოაზროვნე საზოგადოება დააფიქრა და გაჩნდა საფუძვლიანი კითხვები: სწორად ვითარდება თუ არა საზოგადოება? პასუხი არც თუ ისე მარტივია, მაგრამ დავსვამ კითხვებს, რომელიც არაერთხელ დაუსვამთ მეცნიერ-მკვლევარებს და საკუთარი თვალთახედვაც დაუფიქსირებიათ:

საით მიდის კაცობრიობა?

ადამიანი ხომ „ჰომო საპიენსია“ - გონიერი ადამიანი. მართლაც, რამდენი რამ შესძლო ადამიანის გონებამ ტექნოლოგიური მიღწევების სახით, რის გამოც „მსოფლიო დაპატარავდა“, მაგრამ ამავე დროს, შეინიშნება მეტად დამაფიქრებელი ტენდენციები:

ადამიანთა მცირე ჯგუფებმა „შექმნეს“ უზარმაზარი ფინანსური იმპერიები, იმდენი კაპიტალი, რომელსაც ვერ იყენებენ ფაქტობრივად. უფრო მეტიც, ხშირად შეიძლება საზოგადოების საზიანოდაც გამოიყენონ. უმეტეს შემთხვევაში, ეს ფინანსურად მდიდარი ადამიანები არ გამოირჩევიან ნიჭიერებითა და გონიერებით. ისინი მხოლოდ მომხვეჭელობით არიან დაკავებულნი, რამაც შეიძლება ავადმყოფურ მდგომარეობამდეც მიიყვანოს ადამიანი*, ბევრს მემკვიდრეობით აქვთ მიღებული დიდი ქონება და თავის გავლენებს სხვის დასამორჩილებლადაც იყენებს**.
ხშირად, შესაძლოა, მდიდარი ადამიანების გამდიდრების წყარო სახელმწიფო ბიუჯეტიდან მოპარული ფულია, ან ჩინოვნიკების მოსყიდვით მიღებული პრივილეგიების „წყალობა“ (მაგ., საბიუჯეტო გადასახადისგან გათავისუფლება, სახელმწიფო ქონების სიმბოლურ ფასად მიღება, სახელმწიფო ტენდერებში დაუმსახურებელი „გამარჯვება“ და ა. შ.), ან სხვა არალეგალური გზით მიღებული შემოსავალი. (ეს არაა მხოლოდ საქართველოს პრობლემა, არამედ, ეკონომიკურად მაღალგანვითარებული სახელმწიფოს „ავადმყოფობაა“ პირველ რიგში). ასეთი ფულის გადამალვის „საწყობი“ გახდა ე. წ. „ოფშორული ზონები“, სადაც დალექილია ათეულობით ტრილიონი აშშ დოლარი. ამ დროს მსოფლიოს მოსახლეობის ნახევარი შიმშილობს, პირდაპირი გაგებით.
ვფიქრობ, საგანგაშოა მსოფლიოში მიმდი-ნარე ტენდენცია, სადაც მდიდარი ადამიანები ხელისუფლებაში მიილტვიან, რათა კიდევ უფრო მეტი კაპიტალი დააგროვონ და სხვადასხვა ფორმით გადამალონ. ეს შეიძლება იყოს საქველმოქმედო ფონდიც. ხშირია ფსევდოუცხოური ინვესტიციები, როცა უცხოელის სახელით თვითონ აკეთებენ ინვესტიციებს საკუთარ ქვეყანაში და გაუგონარ შეღავათებს იღებენ სახელმწიფოსგან.
ხშირად ეს მდიდარი ადამიანები ქველმოქმედებად გვევლინებიან. თავიანთ ქონებას გადასცემენ საქველმოქმედო ფონდს, რომელსაც თავისივე ოჯახი ან მის მორჩილებაში მყოფი ადამიანი მართავს. საკითხავია, რამდენად საქველმოქმედოა ამ ფონდების საქმიანობა. როგორც წესი, ისინი აფინანსებენ ზოგადად პოპულარულ ობიექტებს (ეკლესია, კულტურის ძეგლი) ან სუბიექტებს (მსახიობები, მომღერლები, მწერლები). ამ დროს ჭშმარიტ მეცნიერთა დიდი ნაწილი შიმშილობს ან შიმშილის ზღვარზეა. ამ უკანასკნელთ კი შესწევთ რეალურად გადაჭრან პრობლემები.
რა თქა უნდა, მდიდართა შორის არიან პატიოსანი გზით გამდიდრებული ადამიანები, მაგრამ ძალიან ხშირად, მათ არ გააჩნიათ მაღალი ინტელექტი. მათ იციან მხოლოდ „ფულის კეთება“. ამ ადამიანებს არ შესწევთ უნარი საზოგადოებას რომ უკარნახონ, რა გააკეთონ და რა - არა. მაგრამ მსოფლიოში წამოვიდა ტენდენცია, რომ რაკი ფული აქვთ, და თანაც ძალიან ბევრი, რის წყალობითაც მიჩვეულნი არიან მბრძანებლობა, უკვე ხელისუფლებაში მოდიან. თუმცა, ისიც არ იციან, რომ ბიზნესის მართვა და სახელმწიფოს მართვა, ეს სრულიად განსხვავებული საქმიანობაა. უფრო მეტიც, ცნობილი ამერიკელი ბიზნესმენი ქალი ლილიან ვერნონი (Lillian Vernon) 35 წლიანი წარმატებული სამეწარმეო საქმიანობის შემდეგ მივიდა იმ დასკვნამდე, რომ მოქმედი საწარმოს მართვა და მეწარმეობა სხვადასხვა საქმეა***.

როგორც ვხედავთ, პრობლემები აღურიცხავია, რომელიც მასშტაბურია და არა ლოკალური, ხოლო ჩემს მიერ ჩამოთვლილი მხოლოდ მცირედია ურიცხვთა შორის. ვისურვებდი, ამ და მსგავს პრობლემებზეც უფრო მეტი სამეცნიერო სტატია მიმეღო ჩვენი ჟურნალისთვის. მაინც ოპტიმისტურად დავასრულებ დღევანდელ სათქმელს: გამოსავალი ყოველთვის არის, მთავარია, მივაგნოთ მას!

წარმატებებს გისურვებთ ჩემო მკითხველო!

ღმერთი გფარავდეთ თქვენ და

სრულიად საქართველოს!

ლოიდ ქარჩავა

* 2007-2008 წლების გლობალური ფინანსური კრიზისის დროს აშშ-ში ერთ-ერთი ბიზნესმენის აქტივების აქციათა ფასი 7 მილიარდიდან 3,5 მილიარდ აშშ დოლარამდე დაეცა. ამ ადამიანის გონებაც იმდენად დაეცა, რომ მატარებელს ჩაუვარდა და ასე მოკლა თავი.

** ესეც აშშ-ში მოხდა: ერთ-ერთი მილიარდერის ერთ-ერთი მემკვიდრე, რომელმაც მემკვიდრეობით მიიღო უზარმაზარი ფული და ქონება, ხოლო გონიერებით ვერ იყო მთლად სრულყოფილი, ეგონა ყველაფრის უფლება ჰქონდა და ადამიანებს ისე ექცეოდა, როგორც მონებს. ამით შელახა ადამიანთა ღირსება და პრინციპულმა ადამიანებმა არ გააკეთეს ის, რის გაკეთებასაც ის ითხოვდა. მან ეს ვერ აიტანა და მოკლა „არდამჯერე“ ადამიანი, რიც გამოც ის გაასამართლეს, ციხეში ჩასვეს და იქვე გარდაიცვალა.

*** ლ. ქარჩავა, გამოჩენილ ბიზნესმენთა სამეწარმეო ცხოვრებიდან, ლოი, თბ., 2006, გვ. 193.

About the magazine - (Past-Present-Future):

How did we start, how far have we come and what do we want to achieve?

22.08.2020

The first issue of our magazine was published on November 16, 2006 and was intended mainly for advertising purposes. Therefore, that issue was distributed to target audiences free of charge. At that time the magazine was in B5 format. Its publication was originally a youth initiative, and I was offered an editorial job for a fee. Their calculations focused on more hands-on materials, rule explanations, and consulting services. I did what I was asked, but the desired result was not achieved. The main reason was the lack of a potential audience. As you know, if you compare Georgia with other countries, it is even 7-8 times smaller than megalopolises. After the publication of several issues, the initiators of the magazine suggested that I take full responsibility: financial, material and editorial. I agreed, became an editor, proofreader, painter and even a polygrapher (I bought a rizograph for it and printed it myself. I just asked someone else to do the cover).

And yet it was difficult to get the magazine going. In 2008, the question of its cancellation was raised. However, we went ahead and changed the format B5 to A5 in terms of economy. In total, 2 issues were released in this format in 2008.

In 2009, the question arose: either to change the approach and publish the magazine at a high level, or to cancel it. In the end, we decided to continue anyway, and my attitude towards science played a decisive role - I didn't want to leave this field.

We have taken important steps:

I decided to apply to the management of all leading universities with a request to become a member of the editorial board of the journal, and the published articles would be considered as scientific articles for their professors and students of all levels (bachelor, master, doctoral). I published all the letters of consent and posted them on the journal's website, and the list of these universities is still on the 2nd page of the journal. We have introduced foreign professors from Ukraine, Belarus, Russia, Kazakhstan and Azerbaijan to the editorial board. And later from Great Britain (Oxford University). As a result, the first issue of 2009 came out with an updated edition and A4 format.
In 2010, we introduced the "Number Editor" format, which was expanded to 10 numbers. The editors of the issue were: Elene Kharabadze, Rosetta Asatiani, Tina Gelashvili, Leo Chikava, Avtandil Silagadze, Avtandil Chutlashvili, Slava Fetelava, Akaki Kheladze, Shota Veshapidze. Foreign colleagues: Sergey Yakubovsky (Odessa University, Ukraine) and Alexey Danilchenko (Belarusian University, Belarus).
Members of the editorial board of our magazine were and are current and former ministers (Avtandil Silagadze - Minister of State Property Management; Mikhail Jibouti - Minister of Economy; Nodar Khaduri - Minister of Finance; David Narmania - Minister of Infrastructure; Natia Turnava - Minister of Economy and Sustainable Development; Solomon Pavliashvili - Minister for State Property Management), Deputy Ministers, Mayor of Tbilisi - David Narmania, MPs and various civil servants. Scientists, presidents of branch academies, rectors of various universities, vice-rectors, deans, heads of departments and professors of various ranks.
During this time, we had many interesting interviews with government officials, including ministers (Nodar Khaduri, David Narmania, Natia Turnava), heads of government administrations, leaders of the city of Tbilisi and the region, and successful businessmen. We have introduced many necessary headings and so on.
A total of 57 issues (15 volumes, 51 issues), 51 journals (two issues were combined several times), more than 700 articles have been published, the number of authors is more than 500. The geography of our authors is also interesting, which includes not only the regions of Georgia, but also various English-speaking countries, as well as countries of Eastern Europe, including: South Africa, Morocco, Russian Federation, Ukraine, Belarus, Kazakhstan, Azerbaijan. And also, the third world countries Mongolia, Mozambique.

As you know, the world is developing, and we also have to keep up with modern requirements, otherwise we will not be able to survive. For the last 2-3 years, the question of the development or closure of the journal has been raised again. Again we decided to continue the journal. I am no longer alone, and my friends and young colleagues supported me and made a website that meets the new modern requirements of the magazine, a new design, updated the requirements for articles in accordance with international standards, all previous and future articles will be indexed, and we really hope that it will take a worthy place in scientific journals.

Would you like to explain a little what the new design of the magazine cover means?

Our magazine - "New Economist" after rebranding became "The New Economist". However, by necessity we have also kept the old name, to maintain awareness. 15 years later, the rebranding of the magazine was caused by the demands of the times. When we first chose the title, I thought the title should be "Economist" and not "Economics." Academician Leo Chikava advised me to call it “New Economy”, but I did not agree and called it “The New Economist” because an economist is a person, and a person creates an economy, and other superstructures are created on its basis. We can safely say that the economy is the basis of everything. The rest is its superstructure! Therefore, the new economist is the creator of the new economy, or rather the creator of the new economic policy. Our magazine should be an agitator for new ideas of new economists. A new economic vision is necessary in any area of life, striving for the best, which is based on economics ...

Fifteen years after the emergence of a new reality, we rebranded, made the name English, because the modern new economy cannot fit in one country. We need a closer connection with the world than ever before. The world has been “shrinking” for a long time, globalization is watching us from above, and we must take our rightful place in this new era in order to preserve a worthy heritage of our past, rules, customs, traditions, including the traditional economy, using new modern technologies. .. This requires more international contacts. To become more recognizable outside the country, we need an international language - English, which is why we named the magazine in English “The New Economist” in order to think in the language of the world and keep our own language - “New Economist”. Since this is an international journal, we have translated the main texts and the entire structure into English, at the same time there is an automatic translation "google translate". Anyone can translate the English text into Georgian or Russian (we added Russian, because today the entire post-Soviet space speaks Russian, and this will continue for a long time). It is also possible to translate the Georgian text into English and Russian according to the same principle. For example, your article in Georgian can be translated into English with one click through this translation. Or a Russian-speaking user can translate into Russian. For example, go to Archive and select the latest issue of the journal. Here, on the one hand, is the entire magazine in a PDF file that the user can download in its entirety. Secondly, it can be downloaded there and read in Word format. For example: Take e. Article by Lagvilava. Click and see the full article that is published in the journal, but the journal pages are not listed here. He can select the desired language (English, Russian) next to "Language", double click and switch to the desired language. The article in English will also be translated into Georgian and Russian. Users can download only the desired article in PDF format. So, it will be in all other cases. As for the drawing on the front of the magazine, it depicts the globe - the whole world, the land that we, our team, the new economists must accept. Under the globe you see a map of the world - businessmen are on every continent - new economists, who are not just economists, but creators of the new world economy. All of them should become our partners…

And on the magazine back cover design, you see skyscrapers that are the result of today's new economy, an achievement. We, "new economists", need new achievements, otherwise all our efforts will be in vain… The journal will soon be indexed in various international reference databases. A new website www.neweconomist.com.ge is being developed in accordance with modern requirements. The website will also have a phone app, which means the user will also be able to use our website for free from the phone. The requirements for the publication of the journal have been clarified and an international standard for requirements for articles has been established. All articles published so far in our journal will soon be reflected in Google Scholar and other reference-scientific databases. Finally, and most importantly, the magazine will receive a DOI in the near future.

Loid Karchava

ჟურნალის შესახებ:

როგორ დავიწყეთ, სადამდე მოვედით და სად გვინდა გავიდეთ...

22.08.2020

ჩვენი ჟურნალის პირველი ნომერი 2006 წლის 16 ნოემბერს გამოვიდა და ის ძირითადად სარეკლამო ხასიათს ატარებდა. ამიტომაც ის ნომერი უფასოდ დარიგდა მიზნობრივ აუდიტორიებში. მაშინ ჟურნალი B5 ფორმატისა გახლდათ. მისი გამოცემა თავიდან ახალგაზრდების ინიციატივა იყო და მე რედაქტორობა შემომთავაზეს გარკვეული ანაზღაურების სანაცვლოდ. მათი გათვლა უფრო პრაქტიკული მასალების განხილვაზე, ნორმატიული აქტების განმარტებებსა და საკონსულტაციო მომსახურებაზე იყო აქცენტირებული. მეც ავყევი, მაგრამ სასურველი შედეგი ვერ დადგა. მთავარი მიზეზი მაინც პოტენციური აუდიტორიის სიმცირე გახლდათ. მოგეხსენებათ, რომ საქართველო სხვა ქვეყნებს რომ არ შევადაროთ, მეგაპოლისებზეც კი 7-8-ჯერ ნაკლებია. რამდენიმე ნომრის გამოცემის შემდეგ გამოცემის ინიციატორებმა შემომთავაზეს, წამომეღო ჟურნალი და ჩემს თავზე ამეღო მთელი პასუხისმგებლობა: ფინანსური, მატერიალური და სარედაქციო. მე დავთანხმდი, გავხდი რედაქტორიც, კორექტორიც, დამკაბადონებელიც და პოლიგრაფიც კი (რიზოგრაფი ვიყიდე ამისთვის და თვითონ ვბეჭდავდი ჩემი ხელით. მხოლოდ გარეკანის ჩასმას ვაკეთებინებდი სხვას).

მაინც რთული აღმოჩნდა მისი ფეხზე დაყენება. 2008 წელს დადგა საკითხი მისი გაუქმების შესახებ. თუმცა მაინც გავაგრძელეთ და ეკონომიის თვალსაზრისით B5 ფორმატი A5-ით შევცვალეთ. სულ 2 ნომერი გამოვიდა ამ ფორმატით 2008 წელს.

2009 წელს საკითხი ასე იდგა: ან შეიცვალოს მიდგომა და მაღალი სტანდარტით გამოვიდეს ჟურნალი, ან გაუქმდეს. საბოლოოდ მაინც გაგრძელება გადავწყვიტეთ და გადამწყვეტი როლი ითამაშა ჩემმა დამოკიდებულებამ მეცნიერებისადმი - არ მინდოდა ამ სფეროს ჩამოვშორებოდი.

ამისთვის გადავდგით შემდეგი ნაბიჯი:

გადავწყვიტე მიმემართა ყველა წამყვანი უმაღლესი სასწავლებლის ხელმძღვანელობისთვის, რათა გამხდარიყვნენ ჟურნალის სარედაქციო კოლეგიის წევრები და გამოქვეყნებული სტატიები ჩაეთვალათ სამეცნიერო სტატიად მათი პროფესორებისა და ყველა დონის სტუდენტებისათვის (ბაკალავრიატი, მაგისტრატურა, დოქტორანტურა). თანხმობის ყველა წერილი გამოვაქვეყნე და დავდე ჟურნალის ვებგვერდზეც, ხოლო ამ უმაღლესი სასწავლებლების სია დღემდე მოთავსებულია ჟურნალის მე-2 გვერდზე. რედკოლეგიაში შემოვიყვანეთ უცხოელი პროფესორები უკრაინიდან, ბელარუსიდან, რუსეთიდან, ყაზახეთიდან და აზერბაიჯანიდან. მოგვიანებით კი - დიდი ბრიტანეთიდან (ოქსფორდის უნივერსიტეტი). შედეგად 2009 წლის პირველი ნომერი განახლებული სარედაქციო კოლეგიითა და A4 ფორმატით გამოვიდა.
2010 წლიდან შემოვიღეთ „ნომრის რედაქტორის“ ფორმატი, რომელიც 10 ნომერზე გაგრძელდა. ნომრის რედაქტორები გახლდათ: ქალბატონები: ელენე ხარაბაძე, როზეტა ასათიანი, თინა გელაშვილი, ბატონები: ლეო ჩიქავა, ავთანდილ სილაგაძე, ავთანდილ ჩუთლაშვილი, სლავა ფეტელავა, აკაკი ხელაძე, შოთა ვეშაპიძე. უცხოელი კოლეგები, ბატონები: სერგეი იაკუბოვსკი (ოდესის უნივერსიტეტი, უკრაინა) და ალექსეი დანილჩენკო (ბელარუსის უნივერსიტეტი, ბელარუსი).
ჩვენი ჟურნალის რედკოლეგიის წევრები იყვნენ და არიან მოქმედი და ყოფილი მინისტრები(ავთანდილ სილაგაძე - სახელმწიფო ქონების მართვის მინისტრი; მიხეილ ჯიბუტი - ეკონომიკის მინისტრი; ნოდარ ხადური - ფინანსთა მინისტრი; დავით ნარმანია - ინფრასტრუქტურის მინისტრი; ნათია თურნავა - ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრი, სოლომონ პავლიაშვილი - სახელმწიფო ქონების მართვის მინისტრი), მინისტრის მოადგილეები, თბილისის მერი - დავით ნარმანია, პარლამენტის წევრები და სხვადასხვა რანგის სახელმწიფო მოხელეები. აკადემიკოსები, დარგობრივი აკადემიების პრეზიდენტები, სხვადასხვა უმაღლესი სასწავლებლის რექტორები, პრორექტორები, დეკანები, კათედრის ხელმძღვანელები და სხვადასხვა რანგის პროფესორები.
ამ ხნის მანძილზე გვქონდა ბევრი საინტერესო ინტერვიუ სახელმწიფო მოხელეებთან, მათ შორის მინისტრებთან (ნოდარ ხადური, დავით ნარმანია), მთავრობის ადმინისტრაციის ხელმძღვანელებთან, ქალაქ თბილისისა და რეგიონის ხელმძღვანელებთან, წარმატებულ ბიზნესმენებთან. შემოვიღეთ ბევრი საჭირო რუბრიკები და ა.შ.
მთლიანობაში, დღემდე გამოცემულია 57 ნომერი (15 volume, 51 Issue), 51 ჟურნალი (რამდენჯერმე გაერთიანდა ორი ნომერი), დაბეჭდილია 700-ზე მეტი სტატია, ავტორთა რაოდენობა კი 500-ზე მეტია. საინტერესოა ჩვენი ავტორების გეოგრაფიაც, რომელიც მოიცავს არა მარტო საქართველოს რეგიონებს, არამედ როგორც სხვადასხვა ინგლისურენოვან ქვეყნებს, ასევე აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებს, მათ შორის: სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა, რუსეთის ფედერაცია, უკრაინა, ბელარუსი. ასევე, ყაზახეთი, მონღოლეთი, აზერბაიჯანი, სომხეთი, მოზამბიკი.

მოგეხსენებათ, რომ მსოფლიო ვითარდება, ჩვენც უნდა ავუბათ ფეხი თანამედროვე მოთხოვნებს, თუ არადა, ვერ გადავრჩებით.

ბოლო 2-3 წელია ისევ დადგა საკითხი ჟურნალის განვითარებისა ან გაუქმების შესახებ. ისევ მივიღეთ გადაწყვეტილება ჟურნალის გაგრძელების შესახებ. უკვე მარტო არ ვარ და გვერდით დამიდგნენ მეგობრები, ახალგაზრდა კოლეგები და გავაკეთეთ ჟურნალის ახალი თანამედროვე მოთხოვნების შესაფერისი ვებგვერდი, ახალი დიზაინი, განვაახლეთ სტატიებისადმი წაყენებული მოთხოვნები საერთაშორისო სტანდარტებით, ინდექსირებადი იქნება ყველა აქამდე და მომავალში გამოქვეყნებული სტატიები და გვაქვს დიდი იმედი, რომ ჩვენ ღირსეულ ადგილს დავიკავებთ სამეცნიერო ჟურნალებს შორის.

გვინდა პატარა განმარტება გავკეთოთ, თუ რას ნიშნავს ჟურნალის გარეკანი - ახალი დიზაინი? ჩვენი ჟურნალი - „ახალი ეკონომისტი“ რებრენდინგის შემდეგ გახდა ,,The New Economist“-ი. თუმცა, აუცილებლობიდან გამომდინარე ძველი სახელიც შევუნარჩუნეთ, თუნდაც ცნობადობის შენარჩუნების მიზნით. 15 წლის შემდეგ ჟურნალის რებრენდინგი გამოწვეულია დროის მოთხოვნით. თავიდან როცა სახელს ვარჩევდით, ჩემი აზრი იყო ის, რომ სახელი ყოფილიყო „ეკონომისტი“ და არა „ეკონომიკა“. აკადემიკოსმა ლეო ჩიქავამ მირჩია, „ახალი ეკონომიკა“ დაარქვიო, მაგრამ მე „ახალი ეკონომისტი“ დავტოვე, რადგან ეკონომისტი არის ადამიანი, ადამიანი კი ქმნის ეკონომიკას და მის საფუძველზე იქმნება სხვა ზედნაშენები. თამამად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ეკონომიკა ყველაფრის საფუძველია, სხვა დანარჩენი - მისი ზედნაშენია!

მაშასადამე, ახალი ეკონომისტი ახალი ეკონომიკის შემქმნელია, უფრო სწორად, ახალი ეკონომიკური პოლიტიკის შემქმნელი უნდა იყოს. ჩვენი ჟურნალი სწორედ ახალი ეკონომისტების ახალი იდეების აგიტატორი უნდა იყოს. სწორედ ახალი ეკონომიკური ხედვებია საჭირო ცხოვრების ნებისმიერ სფეროში, სწრაფვა უკეთესობისკენ, რომლის საფუძველიც სწორედ რომ ეკონომიკაა...

15 წლის შემდეგ ახალი რეალობიდან გამომინარე, ჩვენ რებრენდინგი განვიცადეთ, სახელი ინგლისურენოვანი გავხადეთ, რადგან თანამედროვე ახალი ეკონომიკა ერთი ქვეყნის ფარგლებში ვერ ჩაეტევა. ჩვენ გვჭირდება მსოფლიოსთან უფრო მჭიდრო კავშირი, როგორც არასოდეს. მსოფლიო დიდი ხანია „დაპატარავდა“, გლობალიზაცია ზევიდან დაგვყურებს და ჩვენ ღირსეული ადგილი უნდა დავიმკვიდროთ ამ ახალ ეპოქაში ისე, რომ შევინარჩუნოთ ჩვენი წარსულის ღირსეული მემკვიდრეობა, წესი, ადათი, ტრადიციები, და მათ შორის, ტრადიციული ეკონომიკა, ახალი თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენებით... ყოველივე ამის მისაღწევად საქართველოში ჩაკეტვა არ გამოვა. რომ გავიდეთ საზღვრებს გარეთ საჭიროა საერთაშორისო ენა - ინგლისური, ამიტომაც დავარქვით მას ინგლისური სახელი - “The New Economist”, რათა ვიაზროვნოთ მსოფლიო ენაზე და თან შევინარჩუნოთ საკუთარი ენა - „ახალი ეკონომისტი“.

ვინაიდან საერთაშორისო ჟურნალია, ჩვენ ძირითადი ტექსტები და მთელი სტრუქტურა ინგლისურად ავაგეთ, ამავე დროს გვერდით დაყენებულია “google translate”-ის ავტომატური თარგმანი. მსურველს შეუძლია ინგლისური ტექსტი გადაიყვანოს ქართულ ან რუსულ ენაზე (რუსული იმიტომ დავამატეთ, რომ ჩვენ გვინდა თუ არ გვინდა, რეალობაა, რომ მთელი პოსტსაბჭოთა სივრცე რუსულენოვანია ძირითადად და ეს ასე გაგრძელდება დიდხანს). ასევე, შესაძლებელია ქართული ტექსტის ინგლისურ და რუსულ ენაზე გადათარგმნა ამავე პრინციპით. მაგალითად, თქვენი სტატია, რომელიც ქართულ ენაზეა შესრულებული, ამ თარგმანის მეშვეობით შეუძლია ინგლისურენოვან მომხმარებელს ერთი დაკლიკებით გადაიყვანოს ინგლისურ ენაზე. ან რუსულენოვან მომხმარებელს შეუძლია გადაიყვანოს რუსულ ენაზე.

მაგ.: შევიდეთ „Archives“-ში და შევარჩიოთ ჟურნალის ბოლო ნომერი. აქ, ერთის მხრივ, მთლიანად დევს ჟურნალი PDF ფაილში, რომელიც მომხმარებელს შეუძლია მთლიანად გადმოწეროს, ეს ერთი. მეორე, შეუძლია იქვე ჩამოჰყვეს და ვორდის ფორმატში წაიკითხოს. მაგ.: ავიღოთ ე. ლაგვილავას სტატია. დააკლიკებს და მთელ სტატიას იხილავს, რომელიც ჟურნალშია გამოქვეყნებული, ოღონდ აქ ჟურნალის გვერდები არაა მითითებული. მას შეუძლია გვერდით „Language“-ში შეარჩიოს სასურველი ენა (ინგლისური, რუსული), ორჯერ დააკლიკებს და გადაიყვანს სასურველ ენაზე.

ანალოგიურად გაკეთდება ინგლისურენოვანი სტატიის თარგმნა ქართულ და რუსულ ენებზე.

მომხმარებელს შეუძლია მხოლოდ სასურველი სტატია გადმოიწეროს PDF ფაილში. ანალოგიურად მოხდება ყველა სხვა შემთხვევაში.

რაც შეეხება სურათს ჟურნალის პირველ გვერდზე. აქ გამოსახულია გლობუსი - მთელი მსოფლიო, დედამიწა, რომელიც უნდა მოვიცვათ ჩვენ, ჩვენმა გუნდმა - ახალმა ეკონომისტებმა. გლობუსის ქვეშ თქვენ ხედავთ მსოფლიო რუკას - ყველა კონტინენტზე დგანან საქმიანი ადამიანები - ახალი ეკონომისტები და არა მხოლოდ ეკონომისტები, ახალი მსოფლიო ეკონომიკის შემქმნელები. ისინი ყველანი ჩვენი პარტნიორები უნდა გახდნენ. . .

ხოლო ჟურნალის უკანა გვერდის დიზაინზე თქვენ ხედავთ ცათამბჯენებს, რომელიც თანამედროვე, ახალი ეკონომიკის შედეგია, მიღწევაა. ჩვენც, „ახალ ეკნომისტებს“ ახალი მიღწევები გვჭირდება, წინააღმდეგ შემთხვევაში ყველა ჩვენი შრომა უშედეგო იქნება...

სულ მალე ჟურნალი ინდექსირებული იქნება სხვადასხვა საერთაშორისო ცნობად ბაზაში. თანამედროვე მოთხოვნების შესაბამისად, მიმდინარეობს ახალი ვებგვერდის -www.neweconomist.com.ge დამუშავება. ვებგვერდს ექნება სატელეფონო აპლიკაციაც, რაც იმას ნიშნავს, რომ ტელეფონიდანაც თავისუფლად ისარგებლებს მომხმარებელი ჩვენს ვებგვერდit. დაიხვეწა ჟურნალში პუბლიცირების მოთხოვნები და შეიქმნა სტატიისადმი მოთხოვნის საერთაშორისო სტანდარტი. ყველა სტატია, რომელიც დღემდე დაიბეჭდა ჩვენს ჟურნალში, მალე აისახება Google scholar-ში და სხვა ცნობად სამეცნიერო ბაზებში.

ლოიდ ქარჩავა