Logo

EDITOR'S PAGE

Loid Karchava-11.JPG

There is a Solution for Everything, the Main Thing is to Find it!

გამოსავალი ყოველთვის არის, მთავარია, მივაგნოთ მას!

31.03.2021

ჩემ­თ­ვის, რო­გორც რე­დაქ­ტო­რის­თ­ვის, მე­ტად სა­სი­ა­მოვ­ნოა ის ფაქ­ტი, რომ ჟურ­ნალს საკ­მა­ოდ ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი კითხუ­ლობს, და მა­თი რიცხ­ვი ჩქა­რი ტემ­პით იზ­რ­დე­ბა. ამას ადას­ტუ­რებს შე­მომ­ს­ვ­ლელ­თა მრიცხ­ვე­ლი ჩვენს გა­ნახ­ლე­ბულ ვებ­გ­ვერ­დ­ზე, სა­ი­და­ნაც ჩანს, რომ უკ­ვე ყვე­ლა კონ­ტი­ნენ­ტ­ზე ათა­სო­ბით მკითხ­ვე­ლი გვყავს.

სა­ნამ ძი­რი­თად სათ­ქ­მელს ვიტყო­დე, მინ­და მკითხ­ველს ვა­უწყო, რომ ჩვე­ნი ჟურ­ნა­ლის სა­რე­დაქ­ციო საბ­ჭოს წევ­რი, ეკო­ნო­მი­კის მეც­ნი­ე­რე­ბა­თა დოქ­ტო­რი, პრო­ფე­სო­რი სო­ლო­მონ პავ­ლი­აშ­ვი­ლი არ­ჩე­უ­ლია სა­ქარ­თ­ვე­ლოს მეც­ნი­ე­რე­ბა­თა ეროვ­ნუ­ლი აკა­დე­მი­ის ნამ­დ­ვილ წევ­რად. ვუ­ლო­ცავთ ბა­ტონ სო­ლო­მონს ამ დიდ სა­მეც­ნი­ე­რო წო­დე­ბას და კვლა­ვაც წარ­მა­ტე­ბებს ვუ­სურ­ვებთ პი­რად, სამეცნიერო და სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში.

პრობ­ლე­მა, რო­მელ­საც დღეს მინ­და შე­ვე­ხო, არ არის ლო­კა­ლუ­რი ხა­სი­ა­თის, არც რე­გი­ო­ნუ­ლი, და ან ერ­თი ქვეყ­ნის მას­შ­ტა­ბის. ვი­ნა­ი­დან ჟურ­ნა­ლი სა­ერ­თა­შო­რი­სო­ა, მეც შე­ვეც­დე­ბი სა­ერ­თა­შო­რი­სო, პლა­ნე­ტა­რულ, გლობალურ სა­კითხებ­ზე გა­ვა­მახ­ვი­ლო ყუ­რადღე­ბა. რა თქმა უნ­და, მე არ მაქვს პრე­ტენ­ზი­ა, რომ აღ­ნიშ­ნუ­ლი სა­კითხე­ბი რე­დაქ­ტო­რის გვერ­დ­ზე ერ­თი კალ­მის მოს­მით გა­დავ­წყ­ვი­ტო, მაგ­რამ შე­ვეც­დე­ბი, კონ­ტუ­რე­ბი მა­ინც გა­მოვ­სა­ხო და სტრა­ტე­გი­უ­ლი მი­მარ­თუ­ლე­ბე­ბის თუნ­დაც ერ­თი შტრი­ხი გა­მოვ­ყო, სა­კითხი მა­ინც დავ­ს­ვა...

ზო­გა­დად, პრობ­ლე­მე­ბი ყო­ველ­თ­ვის იყო და იქ­ნე­ბა, მაგ­რამ ადა­მი­ა­ნე­ბი იმი­ტომ სწავ­ლო­ბენ და შრო­მო­ბენ, რომ ეს პრობ­ლე­მე­ბი დაძ­ლი­ონ, რა­თა მეტ­-­ნაკ­ლე­ბად ჰარ­მო­ნი­უ­ლი გახ­დეს ცხოვ­რე­ბა. ხან­და­ხან გვეჩ­ვე­ნე­ბა, რომ პრობ­ლე­მა და­უძ­ლე­ვე­ლი­ა, უიმე­დო­ბა გვძლევს ხოლ­მე და შუა გზა­ზე მი­ვა­ტო­ვებთ საქ­მეს. თუმ­ცა, გა­მო­სა­ვა­ლი ყო­ველ­თ­ვის არის, მთა­ვა­რი­ა, მი­ვაგ­ნოთ მას!

და მა­ინც, რი­სი თქმა მინ­და დღეს, რა­ტომ ჩავ­თ­ვა­ლე მი­მე­მარ­თა მკითხ­ვე­ლი­სათ­ვის?

კა­ცობ­რი­ო­ბა უხ­სო­ვა­რი დრო­ი­დან ვი­თარ­დე­ბა. თა­ვი­დან ეს პრო­ცე­სი ნე­ლა მიმ­დი­ნა­რე­ობ­და. რო­ცა ადა­მი­ან­მა მეტყ­ვე­ლე­ბა და­იწყო, ტემ­პი ცო­ტა­თი აჩ­ქარ­და, მაგ­რამ ეს აჩ­ქა­რე­ბაც იმ­დე­ნად ნე­ლი იყო, რომ მა­შინ­დე­ლი თა­ო­ბე­ბი ამას ვერც ამ­ჩ­ნევ­დ­ნენ. შემ­დეგ შე­მო­ი­ღეს დამ­წერ­ლო­ბა, რა­მაც კი­დევ უფ­რო და­აჩ­ქა­რა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გან­ვით­რე­ბა. მას მოჰ­ყ­ვა ბეჭ­დ­ვა, ანუ შე­საძ­ლე­ბე­ლი გახ­და ინ­ფორ­მა­ცი­ის ტი­რა­ჟი­რე­ბა და შე­სა­ბა­მი­სად, სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბა უფ­რო მე­ტი ტემ­პით და­აჩ­ქა­რა. მე­რე მო­დის ტე­ლეგ­რა­ფი, ტე­ლე­ფო­ნი, რა­დი­ო, ტე­ლე­ვი­ზია და კომ­პი­უ­ტე­რი. ამ უკა­ნას­კ­ნელს მოჰ­ყ­ვა ინ­ტერ­ნე­ტი და გან­ვი­თა­რე­ბა უფ­რო და უფ­რო დაჩ­ქა­რე­ბუ­ლი ტემ­პით წინ მი­დის, და სა­ნამ­დე მი­იყ­ვანს სა­ზო­გა­დო­ე­ბას, ესეც არა­ვინ იცის. . .

2020 წე­ლი პლა­ნე­ტის მაცხოვ­რე­ბელ­თათ­ვის გახ­და და­მა­ფიქ­რე­ბე­ლი იმ თვალ­საზ­რი­სით, რომ თურ­მე, ერთ მშვე­ნი­ერ დღეს, „COVID-19“-მა ყვე­ლას შე­იძ­ლე­ბა მი­ა­კითხოს და იმ ქვეყ­ნა­დაც კი გა­ის­ტუმ­როს. ამან მო­აზ­როვ­ნე სა­ზო­გა­დო­ე­ბა და­ა­ფიქ­რა და გაჩ­ნ­და სა­ფუძ­ვ­ლი­ა­ნი კითხ­ვე­ბი: სწო­რად ვი­თარ­დე­ბა თუ არა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა? პა­სუ­ხი არც თუ ისე მარ­ტი­ვი­ა, მაგ­რამ დავ­ს­ვამ კითხ­ვებს, რო­მე­ლიც არა­ერ­თხელ და­უს­ვამთ მეც­ნი­ერ­-­მ­კ­ვ­ლე­ვა­რებს და სა­კუ­თა­რი თვალ­თა­ხედ­ვაც და­უ­ფიქ­სი­რე­ბი­ათ:

სა­ით მი­დის კა­ცობ­რი­ო­ბა?

ადა­მი­ა­ნი ხომ „ჰო­მო სა­პი­ენ­სია“ - გო­ნი­ე­რი ადა­მი­ა­ნი. მარ­თ­ლაც, რამ­დე­ნი რამ შეს­ძ­ლო ადა­მი­ა­ნის გო­ნე­ბამ ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რი მიღ­წე­ვე­ბის სა­ხით, რის გა­მოც „მსოფლიო და­პა­ტა­რავ­და“, მაგ­რამ ამა­ვე დროს, შე­ი­ნიშ­ნე­ბა მე­ტად და­მა­ფიქ­რე­ბე­ლი ტენ­დენ­ცი­ე­ბი:

  • ადა­მი­ან­თა მცი­რე ჯგუ­ფებ­მა „შექმნეს“ უზარ­მა­ზა­რი ფი­ნან­სუ­რი იმ­პე­რი­ე­ბი, იმ­დე­ნი კა­პი­ტა­ლი, რო­მელ­საც ვერ იყე­ნე­ბენ ფაქ­ტობ­რი­ვად. უფ­რო მე­ტიც, ხში­რად შე­იძ­ლე­ბა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის სა­ზი­ა­ნო­დაც გა­მო­ი­ყე­ნონ. უმე­ტეს შემ­თხ­ვე­ვა­ში, ეს ფი­ნან­სუ­რად მდი­და­რი ადა­მი­ა­ნე­ბი არ გა­მო­ირ­ჩე­ვი­ან ნი­ჭი­ე­რე­ბი­თა და გო­ნი­ე­რე­ბით. ისი­ნი მხო­ლოდ მომ­ხ­ვე­ჭე­ლო­ბით არი­ან და­კა­ვე­ბულ­ნი, რა­მაც შე­იძ­ლე­ბა ავად­მ­ყო­ფურ მდგო­მა­რე­ო­ბამ­დეც მი­იყ­ვა­ნოს ადა­მი­ა­ნი*, ბევრს მემ­კ­ვიდ­რე­ო­ბით აქვთ მი­ღე­ბუ­ლი დი­დი ქო­ნე­ბა და თა­ვის გავ­ლე­ნებს სხვის და­სა­მორ­ჩი­ლებ­ლა­დაც იყე­ნებს**.
  • ხში­რად, შე­საძ­ლო­ა, მდი­და­რი ადა­მი­ა­ნე­ბის გამ­დიდ­რე­ბის წყა­რო სა­ხელ­მ­წი­ფო ბი­უ­ჯე­ტი­დან მო­პა­რუ­ლი ფუ­ლი­ა, ან ჩი­ნოვ­ნი­კე­ბის მოს­ყიდ­ვით მი­ღე­ბუ­ლი პრი­ვი­ლე­გი­ე­ბის „წყალობა“ (მაგ., სა­ბი­უ­ჯე­ტო გა­და­სა­ხა­დის­გან გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა, სა­ხელ­მ­წი­ფო ქო­ნე­ბის სიმ­ბო­ლურ ფა­სად მი­ღე­ბა, სა­ხელ­მ­წი­ფო ტენ­დე­რებ­ში და­უმ­სა­ხუ­რე­ბე­ლი „გამარჯვება“ და ა. შ.), ან სხვა არა­ლე­გა­ლუ­რი გზით მი­ღე­ბუ­ლი შე­მო­სა­ვა­ლი. (ეს არაა მხო­ლოდ სა­ქარ­თ­ვე­ლოს პრობ­ლე­მა, არა­მედ, ეკო­ნო­მი­კუ­რად მა­ღალ­გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი სა­ხელ­მ­წი­ფოს „ავადმყოფობაა“ პირ­ველ რიგ­ში). ასე­თი ფუ­ლის გა­და­მალ­ვის „საწყობი“ გახ­და ე. წ. „ოფშორული ზო­ნე­ბი“, სა­დაც და­ლე­ქი­ლია ათე­უ­ლო­ბით ტრი­ლი­ო­ნი აშშ დო­ლა­რი. ამ დროს მსოფ­ლი­ოს მო­სახ­ლე­ო­ბის ნა­ხე­ვა­რი შიმ­ში­ლობს, პირ­და­პი­რი გა­გე­ბით.
  • ვფიქ­რობ, სა­გან­გა­შოა მსოფ­ლი­ო­ში მიმ­დი-­ნა­რე ტენ­დენ­ცი­ა, სა­დაც მდი­და­რი ადა­მი­ა­ნე­ბი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში მი­ილ­ტ­ვი­ან, რა­თა კი­დევ უფ­რო მე­ტი კა­პი­ტა­ლი და­აგ­რო­ვონ და სხვა­დას­ხ­ვა ფორ­მით გა­და­მა­ლონ. ეს შე­იძ­ლე­ბა იყოს საქ­ველ­მოქ­მე­დო ფონ­დიც. ხში­რია ფსევ­დო­უცხო­უ­რი ინ­ვეს­ტი­ცი­ე­ბი, რო­ცა უცხო­ე­ლის სა­ხე­ლით თვი­თონ აკე­თე­ბენ ინ­ვეს­ტი­ცი­ებს სა­კუ­თარ ქვე­ყა­ნა­ში და გა­უ­გო­ნარ შე­ღა­ვა­თებს იღე­ბენ სა­ხელ­მ­წი­ფოს­გან.
  • ხში­რად ეს მდი­და­რი ადა­მი­ა­ნე­ბი ქველ­მოქ­მე­დე­ბად გვევ­ლი­ნე­ბი­ან. თა­ვი­ანთ ქო­ნე­ბას გა­დას­ცე­მენ საქ­ველ­მოქ­მე­დო ფონდს, რო­მელ­საც თა­ვი­სი­ვე ოჯა­ხი ან მის მორ­ჩი­ლე­ბა­ში მყო­ფი ადა­მი­ა­ნი მარ­თავს. სა­კითხა­ვი­ა, რამ­დე­ნად საქ­ველ­მოქ­მე­დოა ამ ფონ­დე­ბის საქ­მი­ა­ნო­ბა. რო­გორც წე­სი, ისი­ნი აფი­ნან­სე­ბენ ზო­გა­დად პო­პუ­ლა­რულ ობი­ექ­ტებს (ეკლესია, კულ­ტუ­რის ძეგ­ლი) ან სუ­ბი­ექ­ტებს (მსახიობები, მომ­ღერ­ლე­ბი, მწერ­ლე­ბი). ამ დროს ჭშმა­რიტ მეც­ნი­ერ­თა დი­დი ნა­წი­ლი შიმ­ში­ლობს ან შიმ­ში­ლის ზღვარ­ზე­ა. ამ უკა­ნას­კ­ნელთ კი შეს­წევთ რე­ა­ლუ­რად გა­დაჭ­რან პრობ­ლე­მე­ბი.
  • რა თქა უნ­და, მდი­დარ­თა შო­რის არი­ან პა­ტი­ო­სა­ნი გზით გამ­დიდ­რე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი, მაგ­რამ ძა­ლი­ან ხში­რად, მათ არ გა­აჩ­ნი­ათ მა­ღა­ლი ინ­ტე­ლექ­ტი. მათ იცი­ან მხო­ლოდ „ფულის კე­თე­ბა“. ამ ადა­მი­ა­ნებს არ შეს­წევთ უნა­რი სა­ზო­გა­დო­ე­ბას რომ უკარ­ნა­ხონ, რა გა­ა­კე­თონ და რა - არა. მაგ­რამ მსოფ­ლი­ო­ში წა­მო­ვი­და ტენ­დენ­ცი­ა, რომ რა­კი ფუ­ლი აქვთ, და თა­ნაც ძა­ლი­ან ბევ­რი, რის წყა­ლო­ბი­თაც მიჩ­ვე­ულ­ნი არი­ან მბრძა­ნებ­ლო­ბა, უკ­ვე ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში მო­დი­ან. თუმ­ცა, ისიც არ იცი­ან, რომ ბიზ­ნე­სის მარ­თ­ვა და სა­ხელ­მ­წი­ფოს მარ­თ­ვა, ეს სრუ­ლი­ად გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბუ­ლი საქ­მი­ა­ნო­ბა­ა. უფ­რო მე­ტიც, ცნო­ბი­ლი ამე­რი­კე­ლი ბიზ­ნეს­მე­ნი ქა­ლი ლი­ლი­ან ვერ­ნო­ნი (Lillian Vernon) 35 წლი­ა­ნი წარ­მა­ტე­ბუ­ლი სა­მე­წარ­მეო საქ­მი­ა­ნო­ბის შემ­დეგ მი­ვი­და იმ დას­კ­ვ­ნამ­დე, რომ მოქ­მე­დი სა­წარ­მოს მარ­თ­ვა და მე­წარ­მე­ო­ბა სხვა­დას­ხ­ვა საქ­მე­ა***.

რო­გორც ვხე­დავთ, პრობ­ლე­მე­ბი აღუ­რიცხა­ვი­ა, რო­მე­ლიც მას­შ­ტა­ბუ­რია და არა ლო­კა­ლუ­რი, ხო­ლო ჩემს მი­ერ ჩა­მოთ­ვ­ლი­ლი მხო­ლოდ მცი­რე­დია ურიცხ­ვ­თა შო­რის. ვი­სურ­ვებ­დი, ამ და მსგავს პრობ­ლე­მებ­ზეც უფ­რო მე­ტი სა­მეც­ნი­ე­რო სტა­ტია მი­მე­ღო ჩვე­ნი ჟურ­ნა­ლის­თ­ვის. მა­ინც ოპ­ტი­მის­ტუ­რად და­ვას­რუ­ლებ დღე­ვან­დელ სათ­ქ­მელს: გა­მო­სა­ვა­ლი ყო­ველ­თ­ვის არის, მთა­ვა­რი­ა, მი­ვაგ­ნოთ მას!

წარ­მა­ტე­ბებს გი­სურ­ვებთ ჩე­მო მკითხ­ვე­ლო!

ღმერ­თი გფა­რავ­დეთ თქვენ და

სრუ­ლი­ად სა­ქარ­თ­ვე­ლოს!

ლოიდ ქარჩავა


* 2007-2008 წლების გლობალური ფინანსური კრიზისის დროს აშშ-ში ერთ-ერთი ბიზნესმენის აქტივების აქციათა ფასი 7 მილიარდიდან 3,5 მილიარდ აშშ დოლარამდე დაეცა. ამ ადამიანის გონებაც იმდენად დაეცა, რომ მატარებელს ჩაუვარდა და ასე მოკლა თავი.

** ესეც აშშ-ში მოხდა: ერთ-ერთი მილიარდერის ერთ-ერთი მემკვიდრე, რომელმაც მემკვიდრეობით მიიღო უზარმაზარი ფული და ქონება, ხოლო გონიერებით ვერ იყო მთლად სრულყოფილი, ეგონა ყველაფრის უფლება ჰქონდა და ადამიანებს ისე ექცეოდა, როგორც მონებს. ამით შელახა ადამიანთა ღირსება და პრინციპულმა ადამიანებმა არ გააკეთეს ის, რის გაკეთებასაც ის ითხოვდა. მან ეს ვერ აიტანა და მოკლა „არდამჯერე“ ადამიანი, რიც გამოც ის გაასამართლეს, ციხეში ჩასვეს და იქვე გარდაიცვალა.

*** ლ. ქარჩავა, გამოჩენილ ბიზნესმენთა სამეწარმეო ცხოვრებიდან, ლოი, თბ., 2006, გვ. 193.



About the magazine - (Past-Present-Future):

How did we start, how far have we come and what do we want to achieve?

22.08.2020

The first issue of our magazine was published on November 16, 2006 and was intended mainly for advertising purposes. Therefore, that issue was distributed to target audiences free of charge. At that time the magazine was in B5 format. Its publication was originally a youth initiative, and I was offered an editorial job for a fee. Their calculations focused on more hands-on materials, rule explanations, and consulting services. I did what I was asked, but the desired result was not achieved. The main reason was the lack of a potential audience. As you know, if you compare Georgia with other countries, it is even 7-8 times smaller than megalopolises. After the publication of several issues, the initiators of the magazine suggested that I take full responsibility: financial, material and editorial. I agreed, became an editor, proofreader, painter and even a polygrapher (I bought a rizograph for it and printed it myself. I just asked someone else to do the cover).

And yet it was difficult to get the magazine going. In 2008, the question of its cancellation was raised. However, we went ahead and changed the format B5 to A5 in terms of economy. In total, 2 issues were released in this format in 2008.

In 2009, the question arose: either to change the approach and publish the magazine at a high level, or to cancel it. In the end, we decided to continue anyway, and my attitude towards science played a decisive role - I didn't want to leave this field.

We have taken important steps:

  1. I decided to apply to the management of all leading universities with a request to become a member of the editorial board of the journal, and the published articles would be considered as scientific articles for their professors and students of all levels (bachelor, master, doctoral). I published all the letters of consent and posted them on the journal's website, and the list of these universities is still on the 2nd page of the journal. We have introduced foreign professors from Ukraine, Belarus, Russia, Kazakhstan and Azerbaijan to the editorial board. And later from Great Britain (Oxford University). As a result, the first issue of 2009 came out with an updated edition and A4 format.
  2. In 2010, we introduced the "Number Editor" format, which was expanded to 10 numbers. The editors of the issue were: Elene Kharabadze, Rosetta Asatiani, Tina Gelashvili, Leo Chikava, Avtandil Silagadze, Avtandil Chutlashvili, Slava Fetelava, Akaki Kheladze, Shota Veshapidze. Foreign colleagues: Sergey Yakubovsky (Odessa University, Ukraine) and Alexey Danilchenko (Belarusian University, Belarus).
  3. Members of the editorial board of our magazine were and are current and former ministers (Avtandil Silagadze - Minister of State Property Management; Mikhail Jibouti - Minister of Economy; Nodar Khaduri - Minister of Finance; David Narmania - Minister of Infrastructure; Natia Turnava - Minister of Economy and Sustainable Development; Solomon Pavliashvili - Minister for State Property Management), Deputy Ministers, Mayor of Tbilisi - David Narmania, MPs and various civil servants. Scientists, presidents of branch academies, rectors of various universities, vice-rectors, deans, heads of departments and professors of various ranks.
  4. During this time, we had many interesting interviews with government officials, including ministers (Nodar Khaduri, David Narmania, Natia Turnava), heads of government administrations, leaders of the city of Tbilisi and the region, and successful businessmen. We have introduced many necessary headings and so on.
  5. A total of 57 issues (15 volumes, 51 issues), 51 journals (two issues were combined several times), more than 700 articles have been published, the number of authors is more than 500. The geography of our authors is also interesting, which includes not only the regions of Georgia, but also various English-speaking countries, as well as countries of Eastern Europe, including: South Africa, Morocco, Russian Federation, Ukraine, Belarus, Kazakhstan, Azerbaijan. And also, the third world countries Mongolia, Mozambique.

As you know, the world is developing, and we also have to keep up with modern requirements, otherwise we will not be able to survive. For the last 2-3 years, the question of the development or closure of the journal has been raised again. Again we decided to continue the journal. I am no longer alone, and my friends and young colleagues supported me and made a website that meets the new modern requirements of the magazine, a new design, updated the requirements for articles in accordance with international standards, all previous and future articles will be indexed, and we really hope that it will take a worthy place in scientific journals.

Would you like to explain a little what the new design of the magazine cover means?

Our magazine - "New Economist" after rebranding became "The New Economist". However, by necessity we have also kept the old name, to maintain awareness. 15 years later, the rebranding of the magazine was caused by the demands of the times. When we first chose the title, I thought the title should be "Economist" and not "Economics." Academician Leo Chikava advised me to call it “New Economy”, but I did not agree and called it “The New Economist” because an economist is a person, and a person creates an economy, and other superstructures are created on its basis. We can safely say that the economy is the basis of everything. The rest is its superstructure! Therefore, the new economist is the creator of the new economy, or rather the creator of the new economic policy. Our magazine should be an agitator for new ideas of new economists. A new economic vision is necessary in any area of ​​life, striving for the best, which is based on economics ...

Fifteen years after the emergence of a new reality, we rebranded, made the name English, because the modern new economy cannot fit in one country. We need a closer connection with the world than ever before. The world has been “shrinking” for a long time, globalization is watching us from above, and we must take our rightful place in this new era in order to preserve a worthy heritage of our past, rules, customs, traditions, including the traditional economy, using new modern technologies. .. This requires more international contacts. To become more recognizable outside the country, we need an international language - English, which is why we named the magazine in English “The New Economist” in order to think in the language of the world and keep our own language - “New Economist”. Since this is an international journal, we have translated the main texts and the entire structure into English, at the same time there is an automatic translation "google translate". Anyone can translate the English text into Georgian or Russian (we added Russian, because today the entire post-Soviet space speaks Russian, and this will continue for a long time). It is also possible to translate the Georgian text into English and Russian according to the same principle. For example, your article in Georgian can be translated into English with one click through this translation. Or a Russian-speaking user can translate into Russian. For example, go to Archive and select the latest issue of the journal. Here, on the one hand, is the entire magazine in a PDF file that the user can download in its entirety. Secondly, it can be downloaded there and read in Word format. For example: Take e. Article by Lagvilava. Click and see the full article that is published in the journal, but the journal pages are not listed here. He can select the desired language (English, Russian) next to "Language", double click and switch to the desired language. The article in English will also be translated into Georgian and Russian. Users can download only the desired article in PDF format. So, it will be in all other cases. As for the drawing on the front of the magazine, it depicts the globe - the whole world, the land that we, our team, the new economists must accept. Under the globe you see a map of the world - businessmen are on every continent - new economists, who are not just economists, but creators of the new world economy. All of them should become our partners…

And on the magazine back cover design, you see skyscrapers that are the result of today's new economy, an achievement. We, "new economists", need new achievements, otherwise all our efforts will be in vain… The journal will soon be indexed in various international reference databases. A new website www.neweconomist.com.ge is being developed in accordance with modern requirements. The website will also have a phone app, which means the user will also be able to use our website for free from the phone. The requirements for the publication of the journal have been clarified and an international standard for requirements for articles has been established. All articles published so far in our journal will soon be reflected in Google Scholar and other reference-scientific databases. Finally, and most importantly, the magazine will receive a DOI in the near future.

Loid Karchava

ჟურნალის შესახებ:

როგორ დავიწყეთ, სადამდე მოვედით და სად გვინდა გავიდეთ...

22.08.2020

ჩვენი ჟურნალის პირველი ნომერი 2006 წლის 16 ნოემბერს გამოვიდა და ის ძირითადად სარეკლამო ხასიათს ატარებდა. ამიტომაც ის ნომერი უფასოდ დარიგდა მიზნობრივ აუდიტორიებში. მაშინ ჟურნალი B5 ფორმატისა გახლდათ. მისი გამოცემა თავიდან ახალგაზრდების ინიციატივა იყო და მე რედაქტორობა შემომთავაზეს გარკვეული ანაზღაურების სანაცვლოდ. მათი გათვლა უფრო პრაქტიკული მასალების განხილვაზე, ნორმატიული აქტების განმარტებებსა და საკონსულტაციო მომსახურებაზე იყო აქცენტირებული. მეც ავყევი, მაგრამ სასურველი შედეგი ვერ დადგა. მთავარი მიზეზი მაინც პოტენციური აუდიტორიის სიმცირე გახლდათ. მოგეხსენებათ, რომ საქართველო სხვა ქვეყნებს რომ არ შევადაროთ, მეგაპოლისებზეც კი 7-8-ჯერ ნაკლებია. რამდენიმე ნომრის გამოცემის შემდეგ გამოცემის ინიციატორებმა შემომთავაზეს, წამომეღო ჟურნალი და ჩემს თავზე ამეღო მთელი პასუხისმგებლობა: ფინანსური, მატერიალური და სარედაქციო. მე დავთანხმდი, გავხდი რედაქტორიც, კორექტორიც, დამკაბადონებელიც და პოლიგრაფიც კი (რიზოგრაფი ვიყიდე ამისთვის და თვითონ ვბეჭდავდი ჩემი ხელით. მხოლოდ გარეკანის ჩასმას ვაკეთებინებდი სხვას).

მაინც რთული აღმოჩნდა მისი ფეხზე დაყენება. 2008 წელს დადგა საკითხი მისი გაუქმების შესახებ. თუმცა მაინც გავაგრძელეთ და ეკონომიის თვალსაზრისით B5 ფორმატი A5-ით შევცვალეთ. სულ 2 ნომერი გამოვიდა ამ ფორმატით 2008 წელს.

2009 წელს საკითხი ასე იდგა: ან შეიცვალოს მიდგომა და მაღალი სტანდარტით გამოვიდეს ჟურნალი, ან გაუქმდეს. საბოლოოდ მაინც გაგრძელება გადავწყვიტეთ და გადამწყვეტი როლი ითამაშა ჩემმა დამოკიდებულებამ მეცნიერებისადმი - არ მინდოდა ამ სფეროს ჩამოვშორებოდი.

ამისთვის გადავდგით შემდეგი ნაბიჯი:

  1. გადავწყვიტე მიმემართა ყველა წამყვანი უმაღლესი სასწავლებლის ხელმძღვანელობისთვის, რათა გამხდარიყვნენ ჟურნალის სარედაქციო კოლეგიის წევრები და გამოქვეყნებული სტატიები ჩაეთვალათ სამეცნიერო სტატიად მათი პროფესორებისა და ყველა დონის სტუდენტებისათვის (ბაკალავრიატი, მაგისტრატურა, დოქტორანტურა). თანხმობის ყველა წერილი გამოვაქვეყნე და დავდე ჟურნალის ვებგვერდზეც, ხოლო ამ უმაღლესი სასწავლებლების სია დღემდე მოთავსებულია ჟურნალის მე-2 გვერდზე. რედკოლეგიაში შემოვიყვანეთ უცხოელი პროფესორები უკრაინიდან, ბელარუსიდან, რუსეთიდან, ყაზახეთიდან და აზერბაიჯანიდან. მოგვიანებით კი - დიდი ბრიტანეთიდან (ოქსფორდის უნივერსიტეტი). შედეგად 2009 წლის პირველი ნომერი განახლებული სარედაქციო კოლეგიითა და A4 ფორმატით გამოვიდა.
  2. 2010 წლიდან შემოვიღეთ „ნომრის რედაქტორის“ ფორმატი, რომელიც 10 ნომერზე გაგრძელდა. ნომრის რედაქტორები გახლდათ: ქალბატონები: ელენე ხარაბაძე, როზეტა ასათიანი, თინა გელაშვილი, ბატონები: ლეო ჩიქავა, ავთანდილ სილაგაძე, ავთანდილ ჩუთლაშვილი, სლავა ფეტელავა, აკაკი ხელაძე, შოთა ვეშაპიძე. უცხოელი კოლეგები, ბატონები: სერგეი იაკუბოვსკი (ოდესის უნივერსიტეტი, უკრაინა) და ალექსეი დანილჩენკო (ბელარუსის უნივერსიტეტი, ბელარუსი).
  3. ჩვენი ჟურნალის რედკოლეგიის წევრები იყვნენ და არიან მოქმედი და ყოფილი მინისტრები(ავთანდილ სილაგაძე - სახელმწიფო ქონების მართვის მინისტრი; მიხეილ ჯიბუტი - ეკონომიკის მინისტრი; ნოდარ ხადური - ფინანსთა მინისტრი; დავით ნარმანია - ინფრასტრუქტურის მინისტრი; ნათია თურნავა - ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრი, სოლომონ პავლიაშვილი - სახელმწიფო ქონების მართვის მინისტრი), მინისტრის მოადგილეები, თბილისის მერი - დავით ნარმანია, პარლამენტის წევრები და სხვადასხვა რანგის სახელმწიფო მოხელეები. აკადემიკოსები, დარგობრივი აკადემიების პრეზიდენტები, სხვადასხვა უმაღლესი სასწავლებლის რექტორები, პრორექტორები, დეკანები, კათედრის ხელმძღვანელები და სხვადასხვა რანგის პროფესორები.
  4. ამ ხნის მანძილზე გვქონდა ბევრი საინტერესო ინტერვიუ სახელმწიფო მოხელეებთან, მათ შორის მინისტრებთან (ნოდარ ხადური, დავით ნარმანია), მთავრობის ადმინისტრაციის ხელმძღვანელებთან, ქალაქ თბილისისა და რეგიონის ხელმძღვანელებთან, წარმატებულ ბიზნესმენებთან. შემოვიღეთ ბევრი საჭირო რუბრიკები და ა.შ.
  5. მთლიანობაში, დღემდე გამოცემულია 57 ნომერი (15 volume, 51 Issue), 51 ჟურნალი (რამდენჯერმე გაერთიანდა ორი ნომერი), დაბეჭდილია 700-ზე მეტი სტატია, ავტორთა რაოდენობა კი 500-ზე მეტია. საინტერესოა ჩვენი ავტორების გეოგრაფიაც, რომელიც მოიცავს არა მარტო საქართველოს რეგიონებს, არამედ როგორც სხვადასხვა ინგლისურენოვან ქვეყნებს, ასევე აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებს, მათ შორის: სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა, რუსეთის ფედერაცია, უკრაინა, ბელარუსი. ასევე, ყაზახეთი, მონღოლეთი, აზერბაიჯანი, სომხეთი, მოზამბიკი.

მოგეხსენებათ, რომ მსოფლიო ვითარდება, ჩვენც უნდა ავუბათ ფეხი თანამედროვე მოთხოვნებს, თუ არადა, ვერ გადავრჩებით.

ბოლო 2-3 წელია ისევ დადგა საკითხი ჟურნალის განვითარებისა ან გაუქმების შესახებ. ისევ მივიღეთ გადაწყვეტილება ჟურნალის გაგრძელების შესახებ. უკვე მარტო არ ვარ და გვერდით დამიდგნენ მეგობრები, ახალგაზრდა კოლეგები და გავაკეთეთ ჟურნალის ახალი თანამედროვე მოთხოვნების შესაფერისი ვებგვერდი, ახალი დიზაინი, განვაახლეთ სტატიებისადმი წაყენებული მოთხოვნები საერთაშორისო სტანდარტებით, ინდექსირებადი იქნება ყველა აქამდე და მომავალში გამოქვეყნებული სტატიები და გვაქვს დიდი იმედი, რომ ჩვენ ღირსეულ ადგილს დავიკავებთ სამეცნიერო ჟურნალებს შორის.

გვინდა პატარა განმარტება გავკეთოთ, თუ რას ნიშნავს ჟურნალის გარეკანი - ახალი დიზაინი? ჩვენი ჟურნალი - „ახალი ეკონომისტი“ რებრენდინგის შემდეგ გახდა ,,The New Economist“-ი. თუმცა, აუცილებლობიდან გამომდინარე ძველი სახელიც შევუნარჩუნეთ, თუნდაც ცნობადობის შენარჩუნების მიზნით. 15 წლის შემდეგ ჟურნალის რებრენდინგი გამოწვეულია დროის მოთხოვნით. თავიდან როცა სახელს ვარჩევდით, ჩემი აზრი იყო ის, რომ სახელი ყოფილიყო „ეკონომისტი“ და არა „ეკონომიკა“. აკადემიკოსმა ლეო ჩიქავამ მირჩია, „ახალი ეკონომიკა“ დაარქვიო, მაგრამ მე „ახალი ეკონომისტი“ დავტოვე, რადგან ეკონომისტი არის ადამიანი, ადამიანი კი ქმნის ეკონომიკას და მის საფუძველზე იქმნება სხვა ზედნაშენები. თამამად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ეკონომიკა ყველაფრის საფუძველია, სხვა დანარჩენი - მისი ზედნაშენია!

მაშასადამე, ახალი ეკონომისტი ახალი ეკონომიკის შემქმნელია, უფრო სწორად, ახალი ეკონომიკური პოლიტიკის შემქმნელი უნდა იყოს. ჩვენი ჟურნალი სწორედ ახალი ეკონომისტების ახალი იდეების აგიტატორი უნდა იყოს. სწორედ ახალი ეკონომიკური ხედვებია საჭირო ცხოვრების ნებისმიერ სფეროში, სწრაფვა უკეთესობისკენ, რომლის საფუძველიც სწორედ რომ ეკონომიკაა...

15 წლის შემდეგ ახალი რეალობიდან გამომინარე, ჩვენ რებრენდინგი განვიცადეთ, სახელი ინგლისურენოვანი გავხადეთ, რადგან თანამედროვე ახალი ეკონომიკა ერთი ქვეყნის ფარგლებში ვერ ჩაეტევა. ჩვენ გვჭირდება მსოფლიოსთან უფრო მჭიდრო კავშირი, როგორც არასოდეს. მსოფლიო დიდი ხანია „დაპატარავდა“, გლობალიზაცია ზევიდან დაგვყურებს და ჩვენ ღირსეული ადგილი უნდა დავიმკვიდროთ ამ ახალ ეპოქაში ისე, რომ შევინარჩუნოთ ჩვენი წარსულის ღირსეული მემკვიდრეობა, წესი, ადათი, ტრადიციები, და მათ შორის, ტრადიციული ეკონომიკა, ახალი თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენებით... ყოველივე ამის მისაღწევად საქართველოში ჩაკეტვა არ გამოვა. რომ გავიდეთ საზღვრებს გარეთ საჭიროა საერთაშორისო ენა - ინგლისური, ამიტომაც დავარქვით მას ინგლისური სახელი - “The New Economist”, რათა ვიაზროვნოთ მსოფლიო ენაზე და თან შევინარჩუნოთ საკუთარი ენა - „ახალი ეკონომისტი“.

ვინაიდან საერთაშორისო ჟურნალია, ჩვენ ძირითადი ტექსტები და მთელი სტრუქტურა ინგლისურად ავაგეთ, ამავე დროს გვერდით დაყენებულია “google translate”-ის ავტომატური თარგმანი. მსურველს შეუძლია ინგლისური ტექსტი გადაიყვანოს ქართულ ან რუსულ ენაზე (რუსული იმიტომ დავამატეთ, რომ ჩვენ გვინდა თუ არ გვინდა, რეალობაა, რომ მთელი პოსტსაბჭოთა სივრცე რუსულენოვანია ძირითადად და ეს ასე გაგრძელდება დიდხანს). ასევე, შესაძლებელია ქართული ტექსტის ინგლისურ და რუსულ ენაზე გადათარგმნა ამავე პრინციპით. მაგალითად, თქვენი სტატია, რომელიც ქართულ ენაზეა შესრულებული, ამ თარგმანის მეშვეობით შეუძლია ინგლისურენოვან მომხმარებელს ერთი დაკლიკებით გადაიყვანოს ინგლისურ ენაზე. ან რუსულენოვან მომხმარებელს შეუძლია გადაიყვანოს რუსულ ენაზე.

მაგ.: შევიდეთ „Archives“-ში და შევარჩიოთ ჟურნალის ბოლო ნომერი. აქ, ერთის მხრივ, მთლიანად დევს ჟურნალი PDF ფაილში, რომელიც მომხმარებელს შეუძლია მთლიანად გადმოწეროს, ეს ერთი. მეორე, შეუძლია იქვე ჩამოჰყვეს და ვორდის ფორმატში წაიკითხოს. მაგ.: ავიღოთ ე. ლაგვილავას სტატია. დააკლიკებს და მთელ სტატიას იხილავს, რომელიც ჟურნალშია გამოქვეყნებული, ოღონდ აქ ჟურნალის გვერდები არაა მითითებული. მას შეუძლია გვერდით „Language“-ში შეარჩიოს სასურველი ენა (ინგლისური, რუსული), ორჯერ დააკლიკებს და გადაიყვანს სასურველ ენაზე.

ანალოგიურად გაკეთდება ინგლისურენოვანი სტატიის თარგმნა ქართულ და რუსულ ენებზე.

მომხმარებელს შეუძლია მხოლოდ სასურველი სტატია გადმოიწეროს PDF ფაილში. ანალოგიურად მოხდება ყველა სხვა შემთხვევაში.

რაც შეეხება სურათს ჟურნალის პირველ გვერდზე. აქ გამოსახულია გლობუსი - მთელი მსოფლიო, დედამიწა, რომელიც უნდა მოვიცვათ ჩვენ, ჩვენმა გუნდმა - ახალმა ეკონომისტებმა. გლობუსის ქვეშ თქვენ ხედავთ მსოფლიო რუკას - ყველა კონტინენტზე დგანან საქმიანი ადამიანები - ახალი ეკონომისტები და არა მხოლოდ ეკონომისტები, ახალი მსოფლიო ეკონომიკის შემქმნელები. ისინი ყველანი ჩვენი პარტნიორები უნდა გახდნენ. . .

ხოლო ჟურნალის უკანა გვერდის დიზაინზე თქვენ ხედავთ ცათამბჯენებს, რომელიც თანამედროვე, ახალი ეკონომიკის შედეგია, მიღწევაა. ჩვენც, „ახალ ეკნომისტებს“ ახალი მიღწევები გვჭირდება, წინააღმდეგ შემთხვევაში ყველა ჩვენი შრომა უშედეგო იქნება...

სულ მალე ჟურნალი ინდექსირებული იქნება სხვადასხვა საერთაშორისო ცნობად ბაზაში. თანამედროვე მოთხოვნების შესაბამისად, მიმდინარეობს ახალი ვებგვერდის -www.neweconomist.com.ge დამუშავება. ვებგვერდს ექნება სატელეფონო აპლიკაციაც, რაც იმას ნიშნავს, რომ ტელეფონიდანაც თავისუფლად ისარგებლებს მომხმარებელი ჩვენს ვებგვერდit. დაიხვეწა ჟურნალში პუბლიცირების მოთხოვნები და შეიქმნა სტატიისადმი მოთხოვნის საერთაშორისო სტანდარტი. ყველა სტატია, რომელიც დღემდე დაიბეჭდა ჩვენს ჟურნალში, მალე აისახება Google scholar-ში და სხვა ცნობად სამეცნიერო ბაზებში.

ლოიდ ქარჩავა